Persoonlijk vind ik patronen waarin Honeycomb kralen naast elkaar liggen, nogal redelijk saai. Het doet me denken aan alledaagse dingen uit het huishouden waarin deze honingraat vakjes zitten. Temeer omdat ik ze in mijn beleving associeer met "kuisen" (vb de coating van onze droogkast, de filter van de keuken dampkap, enz..).
Maar de manier waarop ze in dit patroon gestapeld zijn, maken ze dan weeral superleuk en origineel. Een echte aanrader dus...
Het was vooral de kleurencompositie van onderstaande foto die me stil deed staan bij dit prachtige patroon van Apollinariya Koprivnik. Voor een slechtziend persoon als ik, blijft het me mateloos intrigeren: het lijken wel vergulde erwten op een bedje van noedels mooi afgewerkt met pijpajuintjes. Ik wijt mijn vergissing dan ook aan: a) ongeloofelijke honger, b) wazig zicht.
Waarnaar Twin Peaks juist verwijst in dit ontwerp van Deborah Roberti, heb ik het raden naar. Jammer want het had een mooie introductie kunnen zijn voor deze post.
Maar wat echt verwonderlijk is, zijn de tal van mogelijkheden die dit schema biedt. Kom eens met je neus dichter bij het scherm en kijk aandachtig naar elke armband: je kan hem maken met tal van kralen: 1) Silky beads, 2) parels, 3) Honeycombs, 4) cabochons, enz.. Machtig gedaan!
Superduo's, enkele mooie (Swarovski) parels en een handvol rocailles zijn al wat je nodig hebt om deze stijlvolle oorbellen te maken. Waar wacht je nog op?
Het zoeken naar introductieteksten mag je niet onderschatten qua werk. Soms is Wikipedia dan ook een geweldige inspiratiebron: "De Herringbone stitch vormt een patroon waarbij de kralen in een V-vorm samenvallen, vergelijkbaar met de centrale rug van een vis. Hij staat ook bekend als de Ndebele stitch naar de Afrikaanse stam die gespecialiseerd is in die steek."